we zijn inmiddels al weer een week thuis
en weer aan het werk
en naar school geweest.
intussen ben ik ook wel weer aan het knutselen,
dus kan de komende tijd wel wat laten zien.
Eerst wil ik jullie mijn avontuur vertellen
wat ik een paar dagen geleden heb meegemaakt.
Zoals jullie weten fiets ik elke dag mijn vaste rondje,
met Saartje door de weilanden en zandwegen.
Op een gegeven moment, ik was halverwege mijn tochtje,
werd ik niet lekker.....
Ik heb de fiets aan de kant gezet en ben gaan zitten,
mijn hoofd tussen mijn benen gedaan,
maar ik knapte zomaar niet op....
Op dat moment had ik geen telefoon bij me
(niet zo handig in de "middle of nowhere"),
al kruipend heb ik mijn weg vervolgd
wat was ik naar , misselijk en bang,
ook Saartje zag ik niet meer,
Ik ben aangekomen bij een boerderij,
een mevrouw heeft me opgevangen
en naar huis gebracht,
Intussen was Richard me aan het zoeken
en heeft 112 gebeld
Ik ben onderzocht, hartfilmpje, bloeddruk opgemeten
het zag er niet slecht uit.
Ze verwezen me naar de huisarts en wat ik zelf ook al dacht
het was een allergische reactie van een steek van een beest.
Binnen een kort tijdsbestek ben ik gestoken door een daas en nog iets.
Toen was ons Saartje nog kwijt,
waar moet je in vredesnaam zoeken???
De buren zijn gaan wandelen en zoeken,
Richard is op de motor gaan zoeken,
ik heb gebeld met dierenarts, asiel en dierenambulance....
Eindelijk na bijna 5 uur was ze gevonden....
Ze was "gewoon" het fietsrondje af gaan lopen,
en dat waren best nog wat kilometertjes.
Ze moest op een gegeven moment gaan schuilen voor de regen
en is onder een bankje gaan zitten bij mensen in de tuin
en daar is ze gevonden....
Jullie begrijpen wel hoe blij dat wij zijn dat Saartje
weer terecht is!
De helpers hebben allemaal een supergrote bos bloemen gekregen!
Ik heb van de arts wat pilletjes gekregen tegen die allergische reactie
en die moet ik een poosje innemen.
Gelukkig was ik na een paar uur toch wel weer hersteld,
maar de schrik zat er echt nog wel een poosje in
en... ik heb mijn lesje geleerd
voortaan gaat mijn telefoon mee!!!!
Liefs en groetjes van Martha
Zo das best een avontuur zeg. gelukkig dat we nog in een land wonen waar je bij je buren aan kunnen bellen als de nood ervoor vraagt. Blij dat je wel beter bent. en ook dat Saartje weer terecht is.
BeantwoordenVerwijderenTjee Martha, wat een schrik. Dat je zo ziek kunt worden van die rot beesten. Van wespen weet ik het wel, er komt hier regelmatig een ambulance op de camping in de wespen tijd maar van een daas?? Wat zal je bang geweest zijn toen Saartje weg was. Gelukkig is ze weer terug.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Marja
wat een schrik gelukkig is het goed afgelopen niet meer zonder telefoon van huis gaan groetjes maartje
BeantwoordenVerwijderenjeetje....Martha wat een verhaal zeg! Je hebt geluk gehad dat de mensen waar je aanbelde thuis waren! En gelukkig is het met Saartje ook goed afgelopen!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Diny
dat is schrikken! wat fijn dat er nog lieve behulpzame mensen zijn.. fijn dat alles goed is afgelopen.. groeten miranda k
BeantwoordenVerwijdereno wat een nare ervaring Martha, gelukkig is alles goed afgelopen en Saartje ook weer terug, pppppppffffff dat was zweten.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het met jouw ook weer goed gaat zo zie je maar weer.
Gr Karin
Hoi Martha,
BeantwoordenVerwijderenwat een akelige gebeurtenis..ik las het vanmorgen al en heb er steeds aan moeten denken..zó erg dat zoiets gebeurde en dat je Saartje kwijt raakte..Gelukkig kreeg je hulp bij die mensen..waar je aanbelde en ..werd Saartje ook weer gevonden, wat zullen jullie in paniek zijn geweest..
Hoop dat de medicijnen helpen, als ik door zo'n daas gestoken wordt, zwelt mijn huid helemaal op..
Alles is weer goed gekomen gelukkig..
groetjes,
Ans
Jeehh wat een verhaal, wat zullen jullie geschrokken zijn maar wat fijn dat jet 'maar' en allergische reactie bleek te zijn! En die arme Saar, gelukkig liep het allemaal goed af!
BeantwoordenVerwijderen